Orod the Great most famous philosopher

جهان را آغاز و انجامی نیست، آنچه هست، دگرگونی در گیتی است. ما دگرگونی در درون گیتی را زایش و مرگ می نامیم. ما بخشی از دگرگونی در گیتی هستیم، دگرگونی که در نهان خود، پویش و شکوفا شدن را پیگیری می کند.

میدان دید ما از گیتی و جهانی که در آن زندگی می کنیم، با همه فراخنایی خود، می تواند به اندازه شبنمی کوچک باشد از جهانی بسیار بسیار بزرگتر... براستی گیتی بی آغاز و بی پایان است.

گیتی ناز ما را نمی کشد، جهان با ما و یا بی ما، در حال پیش رفتن و رشد است، پس کوشش کنیم، در هر جایی که هستیم، بهترین باشیم و بخشی از بار رشد و پویش گیتی را بر دوش بگیریم.



گیتی به سوی آینده پیش می تازد، از آنانی که مدام در گذشته شنا می کنند، بگریزید.

اگر آدمیان می دانستند در این آبی بیکران گیتی، چقدر کوچک و تنها و آسیب پذیر هستند یک آن هم، یکدیگر را تنها نمی گذاشتند و یار و غمخوار هم بودند.

مهر به گیتی، را به فرزندان خویش بیاموزیم، مهر به جهانی که قرار است در آن شکوفا شویم.